GCPDO, Follow Up System en groeten uit de rimboe

GCPDO, Follow up system en groeten uit de rimboe

GCPDO
Dit is de organisatie waarvoor Yvonne en ik iets gaan doen. Dat ‘ iets’ leg ik nog wel uit. Wat betekent GCPDO? Great Commisson People Development and Orphans
Maandag zijn we direct naar GCPDO gegaan om verder kennis te maken met onze opdrachtgever. Bleek dat ze een meeting hadden met nog andere Muzngu’s. De muzngu’s zijn van Woord en Daad en hebben een aantal jongeren meegenomen die ambassadeurs zijn voor een HIV/Aids programma. Tijdens deze meeting veel gehoord over GCPDO en HIV/Aids in Zambia. Wat erg interessant was. HIV/Aids komt namelijk van de chimpanees. Mensen aten dze apen in de 80 jaren waardoor ze besmet raakten. In de pauze hebben we gepraat met Emanuel en Edward over de Rural Recource Centers. De vraag die centraal staat bij deze centra’s is hoe krijg je mensen betrokken bij de RCC’s en hoe kunnen de RCC’s samenwerken met het Craft Center. Het was een erg fijn gesprek waar we op 1 level konden praten. Edward begreep dat we hier zijn om te kunnen afstuderen en dat de opdracht moet aanlsuiten met onze opleiding. Er werd al een heel programma met ons besproken wat we deze week gaan doen. Dit is in de tussentijd veranderd. Maar het oorspronkelijk plan zag er als volgt uit:
Woensdag: Een trip naar Lundasi om te kijken hoe ver het staat met de RCC die hier gebouwd wordt. Rick, Maarten van Woord & Daad en Emanuel gaan ons vergezelen.
Donderdag: Conferce meeting. Een hele dag vol met info over de voortgang van de RCC’s.
Zondag: Een trip naar Nimba om hier te gaan kijken naar de RCC. Hier blijven we dan ook overnachten.

Groeten uit de rimboe
Woensdag gingen we al vroeg op weg naar Lundasi. Rond half tien kwamen we echt in de middle of nowhere aan. Er staan hier al een aantal gebouwen die horen bij de RCC, maar er moet nog heel veel gebeuren. Best wel teleurstellend voor ons want we zagen dat we nog weinig konden doen. Er was nog geen personeel aangenomen en er waren ook nog geen leerlingen omdat er nog helemaal niet veel gebouwen staan. Rond elf uur wilden we graag weer terug naar Chipata maar er was op dat moment geen vervoer. Dus Emmanuel bellen... bellen... en nog een keer bellen.... daarna kwam hij terug met de mededeling dat we tot 17.00 uur moesten wachten omdat er dan een auto vrij was. Fink balen omdat we echt niet mee hadden en er echt helemaal niets kunt doen daar. Gelukkig was Philemon er. Hij is supervisor van het gehele bouwproject. Wij konden bij hem zitten en daar dan ook over van alles en nog wat gepraat. Wat ook weer goed is voor onze Nederlandse Engels ;).
Het gebied waar we 6 uur vast zaten is niet te beschrijven. De bewoners zijn erg arm. Dit zie je terug in de bolle (rijste) buikjes van de kinderen. Dit is echt Afrika! Het is dan ook erg mooi om te zien dat Woord & Daad zich inzet voor deze community. Ze hebben een waterput gemaakt en apparaten gekocht zodat de mensen een beter bestaan krijgen.

Ook een nieuwe ervaring opgedaan in het staand plassen. Want ze hebben hier natuurlijk niet de luxe van een mooi toilet. Al met al heeft deze trip veel indruk op mij gedaan. Als ik terug in Nederland ben, wil ik graag iets met vrijwilligerswerk gaan doen. De lokale bevolking is ook zo blij om je te zien, terwijl ze niets hebben. Dan ga je toch nadenken over eigen leven.. en dat je toch maar mooi mazzel hebt dat je in Nederland bent geboren.

Follow up system
In de rimboe hebben we ook kennis gemaakt met Maarten van Woord & Daad. Hij is projectmanager voor Woord & Daad en had een leuke opdracht voor ons wat GCPDO en het CCC kan helpen. Deze opdracht ziet er als volgt uit; Woord & Daad zou graag afgestuurde leerlingen willen volgen. Dit ook met doel te zien wat een investering als opleiding doet. Kan iemand aan het werk, hoe snel kan iemand aan het werk of gaat iemand door studeren. Dit is voor het CCC ook interessant om te weten. Wij willen een systeem ontwikkelen zodat het volgen makkelijker wordt. Vrijdag zijn we dan ook wezen praten bij het CCC om te kijken of zij iets aan een follow up syteem hebben. Maar de zuster waar we praten was niet zo enthousiast. Ze is nog maar net in de organisatie en weet nog niet zoveel daarbij komt dat ze de directeur moet vervangen. Dit omdat de directeur al vanaf het begin van ons verblijf in het ziekenhuis ligt met een blinde darm ontsteking.

Ons programma is ook veranderd. Wij gaan namelijk niet naar Nimba. Omdat we daar nog niet zoveel kunnen doen en we graag aan de slag willen met het follow up systeem. Nu hebben we Peter verteld over ons gesprek met de Zuster en hij gaat aan een Father vragen of ons project ook door kan gaan. Hopelijk wel anders moeten we weer iets anders verzinnen... Tis wat.