De normale Zambiaanse dingen, vakantieplannen...

De normale Zambiaans dingen, vakantieplannen en afgelopen hectische dagen

De natuur hier in Zambia
Heel veel bomen staan nu in bloei, met allerlei kleuren. Zo heb ik in mijn vorige blog al een foto geplaats van een paar bomen met rode bloemen, en heb al een foto geplaats van een boom met paarse bloemen. Voor de rest heb je hier bomen die wit en zelfs roze kleuren. Erg mooi om te zien. Je ziet dit vooral voordat het regenseizoen begint. De tijd van de mango is ook aangebroken. Erg lekker... jammer dat ze in Nederland zo duur zijn. Hier zijn ze namelijk maar 12 cent.

De dieren
Je hebt hier veel gecko’s in huis lopen en rond het huis, wat voor ons al heel normaal is. Maar we in Nederland niet aan moeten denken. Ook als je een muis in de keuken hoort, is dat al heel normaal. Nou ja voor mij niet, vind het nog steeds wel ‘eng’.
Als je hier op straat loopt, kom je weleens een geit of kip tegen. Nou is dit in Nederland al raar, als je een geit of kip op straat ziet lopen. Maar hier worden ze ook achterop de fiets vervoerd. Nu heb ik helaas niet elke keer als ik dit zie mn fototoestel bij me maar ik ga mn best doen om dit beeld nog op foto te zetten. Ze vervoeren hier eigenlijk van alles achterop de fiets, zoals je ook al op een andere foto kunt ziet.

Vakantie!
Het weekend van 10 december gaan Ellen, Heleen (als ze beter is), Simone (misschien) en ik naar de Lower Zambezi. Dit is een grote rivier die onder Lusaka gelegen is en waar je met een kano tussen de nijlpaarden, krokodillen, olifanten en nog veel meer dieren kunt varen. Heel erg gaaf! Het plan is om vrijdag eerst naar Lusaka (vanaf Chipata is dat ongeveer 7 uur met de bus rijden) en daar dan te overnachten om dan daar vandaan een taxi te nemen naar de Lower Zambezi. Als we hier zijn is er een heel programma (die ik op dit moment nog niet helemaal weet) voor 3 dagen uitgestippeld.

Ook ben ik met de kerstdagen nog ergens anders dan in Chipata te vinden maar dat is nog niet helemaal duidelijk. Wat wel helemaal duidelijk is, is dat ik samen met Ellen, haar broer en haar moeder naar Lake Kariba ga van 28 t/m 30 december en dat we daarna doorgaan naar Livingstone om daar oud en nieuw te vieren.

De afgelopen dagen
Er is veel gebeurd de afgelopen dagen. Zo is woensdagmiddag opgenomen in het ziekenhuis hier in Chipata. Ze was helemaal op en moest opgenomen worden. Woensdagavond toen Heleen is opgenomen zijn we met de groep nog met Father Gabriel en Sister Emelda de bergen in gegaan, wat wel een beetje dubbel voelde. Dit was overigens heel erg mooi. We hebben op de berg ook nog gepicknicked met op de achtergrond de vele lichtjes van Chipata, echt heel erg leuk om een keer te doen. Ook heeft Harriette nog gebeld, wat ik erg leuk vond. Moet je nog een keer doen Harrie haha.

Donderdagochtend zijn Rick en ik naar de Shoprite gegaan om boodschappen. In de shoprite werden we gebeld door een bezorgde Peter (onze landencoordinator) die had gehoord dat Heleen in het ziekenhuis was opgenomen. De groep was in alle haast het vergeten te melden aan Peter. Op dat moment wisten we dat het wel redelijk goed met Heleen ging omdat Simone en Ellen haar woensdagavond nog in goede toestand hadden gezien. Tien minuten toen we bij de kassa stonden belde Peter nog een keer, dat het helemaal niet goed ging met Heleen en of Rick wist wat het nummer van Father Gabriel was. Dus na afgerekend te hebben heeft Rick Simone gebeld (die op dat moment met Ellen en Leon onderweg was naar Lundasi) met de vraag of zij het nummer wilde smsen. Op de terugweg naar huis belde Mirjam ook nog of Rick zo snel mogelijk naar het ziekenhuis wilde komen om haar telefoonoplader te brengen. Zodat Mirjam contact kon blijven houden met de familie van Heleen. Beetje hectisch allemaal, om nog maar te vertellen dat alle fathers in een meeting waren. En dus niet bereikbaar.
Maar gelukkig waren Chirstel en Cheryl ook bij die meeting waardoor we toen we hen te pakken kregen na kwartiertje hebben gevraagd of ze ook Father Andy uit de meeting wilden halen om de status van Heleen door te geven. Rick is toen we terug waren direct met de oplader van Mirjam naar het ziekenhuis gelopen (30 min lopen). En ja dan zit je daar.....je kunt op dat moment niets betekenen. Alles is al geregled maar je wilt graag helpen. En je weet niet hoe het met je groepsgenootje gaat, je bent geschrokken en wil graag weten hoe het met haar gaat. Rond half 1 kwam Mirjam terug, Rick was bij Heleen gebleven met de vraag of ik naar het ziekenhuis wilde om bij Heleen te zijn en haar te assisteren waar nodig.

Ik ben direct na het eten naar haar toe gegaan maar was wel gerust dat Heleen al een beetje kleur weer op haar gezichtje heeft gekregen. Tot half acht ben ik bij het ziekenhuis gebleven en heb samen met Mirjam en Heleen de heerlijke aardappel anders van Rick en co gegeten. Ik dacht toen ik terug ging dat er wel een taxi of fietstaxi zou zijn.. maar nee. Na overleg (met Mirjam) ben ik naar de stoplichten (15 min lopen) en heb daar een fietstaxi genomen (die me trouwens ook nog afzette, moest 5.000 kwatcha betalen, een Zambiaan betaalt gewoon 3.000 kwatcha), meneer van de fietstaxi heeft me keurig terug gebracht. Nu kwam ik thuis en iedereen was gerust. Wat bleek nu ik had Yvonne een smsje gestuurd dat ik naar de stoplichten ging lopen en daarna een fietstaxi ging nemen en de tijd gaf aan dat dat al een uur geleden was. En ik was er nog steeds niet weer, dus ze waren helemaal opgelucht toen ik door de deur kwam lopen. Er wachte me ook nog een mooie verrassing. 3 Kaartjes en een papiertje, dat ik een pakketje op kan halen :D. Een kaartje van mijn lieve oom Herman en tante Amita gekregen, m’n oudtante Truida (super leuk kaartje!) en natuurlijk een kaartje van mijn lieve vriendinnetje Margreet en haar moeder. Ik weer helemaal blij!!!!

Vrijdagochtend om 7 uur opgestaan om rond kwart over acht naar het ziekenhuis te gaan. Mirjam afgelost, die haar familie en vriendje heeft opgehaald vanaf Lillongwe. Tot drie uur bij Heleen gebleven die steeds beter werd. Na drie uur heeft Yvonne me afgelost en ben ik naar het postkantoor gelopen om mijn pakketje op te halen. Mn verjaardagspakketje! Met chocoladeletter, chocolade geld en allerlei slingers ballonnen en natuurlijk een kaartje erin van mijn papa, mama en Mark&Maaike. Super lief! Ik wilde hem eigenlijk bewaren voor mn verjaardag maar omdat er slingers enzo in zaten mocht ik hem al iets eerder openmaken. Nadat ik van het postkantoor kwam ben ik direct met Rick begonnen met koken.. een heerlijke maaltijdsoep met kip :D Rond vijf uur kwamen Simone en Ellen met Leon terug van het platteland, waar ze lokale ziekenhuizen hebben bezocht. Een half uurtje later was Mirjam terug met haar familie en vriendje. Heel erg leuk om weer een keer Nederlanders te zien, en vooral Drenthen ;) Mirjam komt namelijk uit een dorpje vlakbij Hoogeveen. Rond zes uur gingen ze op zoek naar de lodge en gingen wij samen met Leon eten. Nog gehad over de verschillen tussen Nederland en Zambia, best interessant. We verschillen heel erg, niet alleen arm en rijk maar ook mentaliteit.
Rick was helemaal enthousiast over zijn musical Jakob, dat Simone en ik die echt moest zien. Dus daarom hebben we die musical gekeken, en mn complimenten ziet er goed uit. Boer Bakker was onze favoriet, die wel een beetje leek op Herman Finkers. Nu zijn jullie ook wel nieuwsgierig he ;) Nou volgend jaar hebben ze de musical Joseph in de hervormde kerk in Bergtheim, dus ik zal zeggen ga kijken ;)